W języku włoskim, obok rodzajnika określonego, istnieje także rodzajnik nieokreślony. Jego zadaniem jest nadawanie nieokreślonego charakteru opisywanym przez siebie przedmiotom. Rodzajnik ten, co warto podkreślić, nie posiada form liczby mnogiej. Rzadko we współczesnym języku włoskim pojawiają się popularne dawniej formy liczby mnogiej tego rodzajnika (dei, degli, delle).
W liczbie pojedynczej natomiast istnieje kilka form rodzajnika nieokreślonego; zależą one od poprzedzanego przez siebie rzeczownika:
UNO - przed rzeczownikami rodzaju męskiego rozpoczynającymi się od tzw. "s impura", czyli "s", które występuje przed spółgłoską oraz przed połączeniami literowymi: gn [n'],pn, ps, sc [š], x, y, z, a także półsamogłoski [j], np.: uno studente, uno pneumatico, uno psichiatra, uno sbirro, uno zaino;
UN' - przed rzeczownikami rodzaju żeńskiego liczby pojedynczej, które rozpoczynają się od samogłoski (tylko i wyłącznie), np.: un'amico, un'ombra, un'eternità, un' università, un'omicidio;
UNA - przed rzeczownikami rodzaju żeńskiego we wszystkich innych wypadkach, np.: una macchina, una ragazza, una persona;
UN - przed rzeczownikami rodzaju męskiego we wszystkich pozostałych wypadkach, np.: un ragazzo, un letto, un cane, un elefante.
Forma rodzajnika nieokreślonego może ulec zmianie, pod warunkiem, że rzeczownik poprzedzony jest przymiotnikiem, np.:
uno studente ----> un bravo studente;
un'idea -----------> una bellissima idea.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę o podpisywanie się w komentarzach. Komentarze anonimowe będą usuwane.