Zaimek dzierżawczy

Jednym z rodzajów zaimków, obecnych również w języku polskim, są zaimki dzierżawcze. Używamy ich, chcąc określić przynależność określanej przezeń rzeczy. Zaimki dzierżawcze w języku włoskim wyglądają następująco:

MIO - MÓJ

TUO - TWÓJ

SUO - JEGO, JEJ

NOSTRO - NASZ

VOSTRO - WASZ

LORO - ICH

Podane wyżej zaimki przedstawione zostały w liczbie pojedynczej. Różnica między liczbą pojedynczą a liczbą mnogą zaimków dzierżawczych została zobrazowana na przykładzie zdań:

Maria è la mia migliore amica.
Maria jest moją najlepszą przyjaciółką.

Con le mie amiche non mi annoio mai.
Z moimi przyjaciółkami nigdy się nie nudzę.

I miei amici mi telefonano ogni settimana.
Moi przyjaciele dzwonią do mnie co tydzień.

Widzimy więc, co wynika z powyższych przykładów, iż włoskie zaimki dzierżawcze odmieniają się przez liczbę i rodzaj. Dzięki temu dopasowują się do określanychprzez siebie rzeczowników.

Uwaga!
W przypadku stopni pokrewieństwa nie używamy rodzajnika przedzaimkiem dzierżawczym. Powiemy więc: mia madre, mio padre. Reguła ta nie odnosi się do zdrobnień (powiemy zatem:
la mia mamma, il mio padre.), a także do liczby mnogiej (w tym wypadku: le mie sorelle, i miei genitori).

Ćwiczenie:

Przetłumacz podane wyrażenia: (słownictwo, którego nie znacie, znajduje się w poprzednich lekcjach)

• mój przyjaciel ........................................
• twoja gazeta   ........................................
• wasze błędy   ........................................
• jej kraj           ........................................
• ich szkoła       ........................................
• jego sweter    ........................................

Odpowiedzi w następnej lekcji.